Een jaartje ertussenuit
Alweer twee jaar geleden stuurde ik vol spanning mijn cv en motivatiebrief op naar SHS Delft. Na een lange sollicitatieprocedure kwam dan eindelijk het verlossende bericht; ik mocht een jaar lang toetreden tot het bestuur van deze jonge stichting. En nu, een kwartaal na mijn bestuursjaar, besef ik pas wat een bijzondere ervaring het wel niet was.
Door Simon van Zoest
Even rustig inkomen was geen optie: toen ik startte was de bouw van ons eerste project in volle gang, dus ik werd meteen in het diepe gegooid. Een oude zusterflat van GGZ Delfland stond al tien jaar leeg en stond nu op het punt een nieuwe bestemming te krijgen. In het gebouw werd van boven naar beneden gewerkt, en terwijl je op de onderste verdiepingen niet voor kon stellen dat daar ooit mensen hadden geleefd begon het bovenin langzaam maar zeker op een studentencomplex te lijken. Dit alles managede wij vanuit ons kantoortje onderin het gebouw, verpakt in tien truien omdat de verwarming het nog niet deed.
Op 1 januari 2015 was het dan zover, 150 studenten stonden met het halve inventaris van de Ikea voor de deur om in de getransformeerde flat te komen wonen. Dat bracht een gek gevoel teweeg; de bouwvakkers zijn plotseling weg en het gebouw waarvan je iedere kamer en ieder hoekje hebt leren kennen is opeens andermans woning. De matrassen, frituurpannen en kratten bier worden naar binnen gedragen, en opeens is een jarenlange ambitie realiteit geworden!
Dat betekende echter niet dat we ontspannen achterover konden leunen. De officiële opening van ons zojuist opgeleverde project kwam eraan, waarbij minister Stef Blok de openingshandeling kwam verrichten. Dat deed hij door samen met de wethouder een bar te onthullen, in de zogeheten multifunctionele ruimte. Voor die ruimte onderin de flat, waarin de bewoners van de flat samen kunnen studeren, een lezing bij kunnen wonen of een borrel kunnen organiseren, hadden we een ontwerpwedstrijd uitgeschreven onder studenten in Delft. Een winnaar kiezen was daarbij niet eenvoudig, maar uiteindelijk is er een fantastisch ontwerp gekozen waarvan de laatste onderdelen as we speak worden gebouwd.
Dit alles smaakte duidelijk naar meer, wij waren klaar voor een tweede project. Naast de flat stond een leegstaand pand dat uitermate geschikt leek voor studentenhuisvesting. Het gebouw had een ideale indeling en lag ook nog eens rondom 5 mooie groene hofjes. Het bleek echter lastig te zijn om dat project financieel haalbaar te maken. Maar, in een lang proces van constante kleine aanpassingen en optimalisaties, kwamen we steeds iets dichterbij. Totdat we opeens een telefoontje kregen van de TU Delft: men verwachtte een gigantische toename in het aantal internationale studenten, en die hadden allemaal huisvesting nodig. Ze waren op de hoogte van onze plannen met een nieuw gebouw en wilden graag meedenken over hoe wij die plannen konden realiseren. En zo ontstond een win-winsituatie voor de TU Delft en voor ons; een tweede project wat een dak zou bieden voor studenten van over de hele wereld.
Er was echter één kleine maar; de internationale studenten stonden al over enkele weken voor de deur, en dan moesten de eerste woningen klaar staan. En zo sloot ik mijn bestuursjaar af met de drukste zomer die ik ooit heb beleefd. In een sneltreinvaart hebben we de vergunningen aangevraagd, de contracten getekend, het gebouw verbouwd en het gehele pand gereed gemaakt voor bewoning. En terwijl de eerste internationale studenten naar hun kamer verhuisde was het voor mij alweer tijd om het stokje over te dragen aan de nieuwe bestuursleden.
Na mijn bestuursjaar ben ik, na een welverdiend weekendje zomervakantie, begonnen aan de master management in the built environment. Daarbij word je eigenlijk opgeleid voor de werkzaamheden die ik in mijn bestuursjaar heb verricht. Dat klinkt als de omgekeerde volgorde, maar ik heb het juist als ontzettend nuttig ervaren. Juist doordat ik al praktijkervaring op heb gedaan kan ik de theorie relateren aan praktijksituaties. Daarnaast stelt het je ook in staat om kritisch te zijn, je neemt niet meer zomaar alles aan. Daarbij was het voor mij essentieel om niet vanaf de zijlijn bij een bouwproject mee te kijken, maar er echt zelf verantwoordelijk voor te zijn. Pas dan ervaar je echt hoe het is. Al met al blik ik terug op een ontzettend bijzonder bestuursjaar. En daarnaast ken ik nog steeds niks wat een grotere kick geeft dan door een bouwproject lopen wat je samen met een stel andere studenten mogelijk hebt gemaakt.
Heb jij interesse in een bestuursjaar bij SHS Delft? Kijk voor meer informatie bij de FAQ op onze website, of neem contact met ons op via info@shsdelft.nl.