SHS Delft als ‘buitenstaander’
De meeste bestuursleden van SHS Delft door de jaren heen deden of doen een studie die in meer of mindere mate gerelateerd is aan de werkzaamheden van SHS Delft, zoals bouwkunde of technische bestuurskunde. Wat dat betreft ben ik met mijn studie technische natuurkunde nogal een vreemde eend in de bijt. Veel mensen in mijn omgeving reageerden dan ook enigszins skeptisch toen ik ze in de zomer van 2012 vertelde dat ik een jaar van mijn leven ging besteden aan één of andere stichting waar nog nooit iemand van gehoord had en die zich bezig hield met studentenhuisvesting. Desondanks was een bestuursjaar doen bij SHS Delft ook, en misschien zelfs juist, voor mij als ‘buitenstaander’ bijzonder leerzaam.
Naast vakinhoudelijke ervaring (‘Hoe transformeer ik leegstaand vastgoed tot studentenhuisvesting?’) heb ik in mijn bestuursjaar ook veel vakoverschrijdende, praktische ervaring opgedaan. Eén van de meest leerzame ervaringen was dat ik me razendsnel nieuwe kennis eigen moest maken. Opeens vlogen termen als ‘VVO’ en ‘BVO’ me om de oren, waarvan ik nog nooit gehoord had, laat staan dat ik het verschil wist. Verder moest ik als penning business cases opstellen en de boekhouding regelen, wat aan het begin letterlijk met Boekhouden voor Dummies op schoot ging. Dit is misschien niet de meest efficiente manier van werken, en ik moet eerlijk bekennen dat veel van deze kennis ook weer ver is weggezakt, maar de ervaring die ik heb opgedaan met het snel me een nieuw vak eigen maken is me later nog goed van pas gekomen: in mijn master Applied Physics heb ik de focus gelegd op nanobiologie, waarvoor ik me snel biologiekennis eigen moest maken. Dit is een stap waar veel van mijn medestudenten moeite mee hadden, maar die mij, dankzij mijn SHS Delft-ervaring, goed af ging.
Een andere ervaring, die voor een natuurkundestudent als ik net zo nuttig is als voor een bouwkundestudent, is het feit dat ik door SHS Delft al tijdens mijn studie een jaar lang ben blootgesteld aan de grote boze buitenwereld, die binnen de muren van de universiteit zo ver weg lijkt. Ik weet hoe het is om met allemaal verschillende partijen te moeten onderhandelen, hoe ik me moet verantwoorden tegenover mensen met veel meer kennis en ervaring, en welke praktische zaken er allemaal komen kijken bij het runnen van een start-up (want dat is SHS Delft natuurlijk eigenlijk): kantoorruimte klinkt misschien slechts als een relatief onbelangrijke randvoorwaarde, maar ik weet hoe stressvol het is als je het opeens niet meer hebt.
Echter, wat ik bovenal heb geleerd bij SHS Delft, is hoe het is om je voor een lange tijd volledig aan één project te commiteren, met alle ups and downs die daar bij horen. Gedurende mijn SHS Delft-jaar zijn er voldoende momenten geweest dat ik dacht dat het hele project niet zou gaan lukken: toen het financieel niet rond leek te komen, toen als het vergunningentraject lastiger bleek te zijn dan verwacht, en zo nog een paar dingen. Dan de moed niet verliezen en doorgaan kan erg lastig zijn, maar bij SHS Delft heb ik geleerd dat wel te doen. Voor mij kwam de beloning toen ik, terwijl de eerste bewoners van de zusterflat hun kamers aan het inrichten waren, even binnen was gelopen in ‘onze’ flat: juist omdat het niet allemaal van een leien dakje was gegaan, was ik enorm blij en trots. Tijdens lastige momenten gedurende bijvoorbeeld mijn afstuderen heb ik echt uit deze ervaring kunnen putten om toch door te zetten.
Al met al kan je zeggen dat mijn tijd bij SHS Delft me niet alleen specifieke ervaring heeft gegeven in transformatieprojecten, waarmee ik waarschijnlijk nooit meer iets ga doen, maar des te meer ook een stuk levenservaring, waar ik, onafhankelijk van wat ik nog ga doen, altijd profijt van zal hebben!